Ben var ya...

Her zamanki gibiydi yine. Konuşma özrüm ve ben. İletişim kurmadaki beceriksizliğim. İnsanlara iyi dileklerimi iletemem. 2-3 kelime sohbet edememem. Ben var ya ben hayatım boyunca yalnız kalacağım. Kimse beni sevmeyecek. Yalnızlığımın içinde boğulup geberip gideceğim. Benim var ya şu an bile yaşamam yanlış. Gereksiz, hiçbir şeye yaramayan, boş, parazitin tekiyim. Varlığımın değeri yok. Ben var ya...

Galiba sıkıntı bende.

İnsanlarla iletişim kuramıyorum. Daha doğrusu iletişim kurmakta zorlanıyorum. Onların benden beklediklerini veremiyorum. Boş sohbetlere tepki veremiyorum. Onlarla kahkaha atıp gülemiyorum. Sevimli şeylere "Aa. bak ne kadar tatlı!" diyemiyorum. Gevezelik yapamıyorum. Siyaset yapamıyorum. Dedikodu yapamıyorum. Yalan söyleyemiyorum. Bilmediğim konular hakkında atıp tutamıyorum. Sonuç: "Çok sıkıcısın." "Çok tepkisizsin." "Çok duygusuzsun." "Çok umursamazsın."

Galiba sıkıntı bende.